وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

سلسله درس­هایی از معاد

درس شانزدهم: مقام شهید

از قرآن مجید، چنین برداشت می­شود که برای شهید مراحل نزع، قبر، فشار، سؤال قبر و ... نیست و به محض شهادت وارد بهشت می­شود. یکی از نمونه­های آن، شهادت حبیب نجار (مؤمن آل یس) است. وی پس از شهادت بلافاصله وارد بهشت برزخی شد: «قیلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قالَ یا لَیْتَ قَوْمی‏ یَعْلَمُونَ * بِما غَفَرَ لی‏ رَبِّی وَ جَعَلَنی‏ مِنَ الْمُکْرَمینَ؛ (سرانجام او را شهید کردند و) به او گفته شد: «وارد بهشت شو!» گفت: «اى کاش قوم من مى‏دانستند * که پروردگارم مرا آمرزیده و از گرامى‏داشتگان قرار داده است!»

مفسر بزرگوار مرحوم امین الاسلام طبرسی می­فرماید:

احادیثی که درباره­ی پاداش شهید وارد شده از شماره بیرون است و یکی از بهترین آن­ها حدیثی است که حضرت علی بن موسی الرضا (علیه­السلام) از سید الشهداء (علیه­السلام) و آن حضرت از پدر بزرگوار خود امیرالمؤمنین (علیه­السلام) نقل می­کند. زمانی که امیرالمؤمنین (علیه­السلام) در حال خطبه­ مردم را به جهاد تشویق می­کردند جوانی برخاست و گفت: ای امیرالمؤمنین فضیلت جنگجویان و مجاهدان راه خدا چیست؟ امام فرمود: پشت سر رسول خدا (صلی­الله­علیه­وآله) سوار بر ناقه بودم و از غزه­ی «ذات السلاسل» برمی­گشتم و همین پرسش را از آن حضرت کردم. پیامبر اکرم (صلی­الله­علیه­وآله) فرمود:

هنگامی که جنگ­جویان تصمیم به شرکت در میدان نبرد می­گیرند خداوند آزادی از آتش را برای آنان می­نویسد و هنگامی که سلاح برمی­گیرند خداوند به وجود آنان بر فرشتگان افتخار می­کند.

هنگامی که اهل و عیالشان با آنان وداع می­کنند، دیوارها و خانه­ها برایشان می­گریند و از گناه خارج می­شوند. بر هر یک از آنان چهل فرشته می­گمارد که از هر سو حفظشان کنند. جنگ­جو هیچ عملی انجام نمی­دهد مگر این­که چند برابر، پاداش برای وی منظور می­شود و در برابر هر روز جنگ­جویی ثواب عبادت هزار مردی که هزار سال خداوند را پرستش کنند و هر سالی سیصد و شصت روز و هر روز آن برابر عمر دنیا باشد می­نویسد.

هنگامی که مجاهدان در برابر دشمن قرار می­گیرند و تیرها رد و بدل می­گردند و مردان در برابر هم برابر می­گیرند فرشتگان با بال و پر خود اطراف آنان را می­گیرند و از خدا می­خواهند ثبات قدم و نصرت عطا فرماید. در این هنگام منادی ندا می­دهد: «الْجَنَّةُ تَحْتَ‏ ظِلَالِ‏ السُّیُوف‏»؛ بهشت در سایه­ی شمشیرها است. در این هنگام اثر سرنیزه­ها و ضربات دشمن بر پیکر شهید ساده­تر از نوشیدن آب خنک در روز تابستان است.

هنگامی که شهید بر اثر ضربه از مرگ فرو می­غلطد هنوز به زمین نرسیده حق تعالی حورالعین را نزد او می­فرستد تا او را به کرامت­های پروردگار بشارت و نوید دهد.

هنگامی که شهید روی زمین قرار می­گیرد، زمین می­گوید آفرین به روح پاکیزه­ای که از بدن پاکیزه بیرون آمده، توید بر تو. همانا بر تو است نعمت­هایی که هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و بر قلب هیچ انسانی خطور نکره. «فَإِنَّ لَکَ مَا لَا عَیْنٌ رَأَتْ وَ لَا أُذُنٌ سَمِعَتْ وَ لَا خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَر».

خداوند می­گوید: من جانشین او درمیان خانواده­اش هستم. کسی که شهیدان را خشنود کند مرا خشنود کرده و کسی که به خشمشان آورد مرا به خشم آورده است… .